(8)

تو مرا زندانی کرده ای

هرچند عشقت با تمامی بزرگیش سرابی بیش نبود

میدانم سراب را

تنها میتوان از دور دید

انهم بر روی اسفالتهای داغ

حالا که نه میتوانم اسفالت شوم

ونه از زندان تو ازاد

مینشینم به امید روزی که

در باز یافتی دوباره

تبدیل به اسفالت شوم

(9)

زندگی خیابان باریکی شده است

که به جای ماشین

سکوتها از هم سبقت میگرند

میتوانی ببینیم

با دهانی که حالا حفره ایست

که هر چه را درون خود میکشد

میمانم کنار همین رد پاها

در دالانهای تنگ و باریک

تا به بهشت به مادرم بپیوندم

(10)

همه در روی زمین اسیر سرنوشت اند

و سرنوشت من

تنها در طپش قلب توست

کاش پرنده ای در اسمان بودی

تا قلبم برای همیشه در طپش باشد

اما به دور از هر افسانه ای

تمام هراسم از روزیست

که سرنوشت به سراغت اید

وقلبم ازطپش باز ایستد

(11)

تمامی عمرم زندان غمم بود وزندگی ام

در یک دست کلام الله مجید

وهمیشه با دستی دیگر

بهشت را نشانم دادند

ومن تازه میفهمم

چقدر از بندهایم بسته مانده است

(12)

هر راهنمای تشنه را سیراب باید کرد

انسان چگونه میتواند

شکرش را به جای اورد

وبه راستی که ما چقدر عاجزیم

از اینکه حتی نمی توانیم

کاسه ای اب به معبود بالای سرمان تعارف کنیم

(13)

زیادی قند خون

خرابی کبد

تزریق انسولین

توجه توجه

ایست کامل

(( خطر))